Veel Amersfoorters hebben belangrijke herinneringen aan het voormalige Elisabeth Ziekenhuis. Na de verhuizing naar het nieuwe ziekenuis zijn de bestaande gebouwen van het ziekenbuis gesloopt. Alle gebouwen, behalve één die moedig stand hield: het voormalige ketelhuis met haar kenmerkende gemetselde schoorsteen. Inmiddels is dit gebouw getransformeerd naar een bruisende centrale plek in het omringende, fonkelnieuwe stadspark waar ontmoeting, ontspanning en natuurbeleving hand in hand gaan.
Op de begane grond van het ketelhuis bevindt zich een publiek toegankelijke horecaruimte. Door grote industriële garagedeuren in de gevel die bij mooi weer open gezet kunnen worden, staat de begane grond volledige in contact met het omringende park en het ruime terras. Verder bevindt zich op de begane grond een kinderdagverblijf. Deze ruimten kunnen, buiten openingstijden van het kinderdagverblijf, betrokken worden bij de horeca voor verhuur aan groepen.
Op de eerste verdieping bevinden zich bedrijfsruimten, een buitenschoolse opvang. Op het dak is een paviljoen toegevoegd voor groepsbijeenkomsten en feestjes van waaruit je een geweldig uitzicht hebt over het park. Tenslotte werd de kelder getransformeerd naar een multifunctionele ruimte voor bijeenkomsten en is het buiten die activiteiten om een ‘speelkelder’ voor de kinderen, ouders en opa’s en oma’s die het park en het parkhuis bezoeken.
In het plan is overal gezocht naar een optimale combinatie tussen het industriële karakter van het pand en de groene uitstraling van de locatie. Omdat het pand een gemeentelijk monument is zijn alle 'toevoegingen' remontabel en ook herkenbaar doordat deze onderdelen grotendeels in hout zijn gemaakt. Er is gekozen voor hout om, naast de duurzaamheidsaspecten, hiermee ook in het materiaalgebruik een verbinding te leggen tussen het gebouw en het omringende groen. Een kenmerkend voorbeeld is de pergola die bij de entree van het gebouw markeert en van buiten naar binnen doorloopt tot in het restaurant. De verbinding tussen buiten en binnen, tussen park en gebouw wordt hier duidelijk voelbaar.
Een uitdaging was om het pand uit de jaren '60 van de vorige eeuw te verduurzamen en te isoleren en te verduurzamen. Daarbij is ook bewust gezocht naar het behoud van de kenmerkende uitstraling van het gebouw. Naast de gemetselde schoorsteen is dat de verdieping in schoon beton (met zichtbare nerf van de bekisting) en de plint met kolommen, deels ingevuld met schoon metselwerk, deels met glazen puien. Juist deze combinatie van het industriële karakter waarin ook de nieuwe techniek een zichtbare rol speelt en het groene karakter zorgt voor een spannende en uitdagende sfeer die in het hele gebouw voelbaar is.
2021
