De woning met de rieten deken aan de Bunschoterstraat is sinds 2007 uitgegroeid tot een herkenningspunt aan één van de belangrijkste invalswegen van Amersfoort. 14 jaren later is de woning uitgebreid en is het gebied rondom de woning geheel gereorganiseerd. Een nieuwe tuinmuur scheidt de hectiek van de Bunschoterstraat van de rust van het open landschap en verstilt de afzonderlijke elementen in hun sprong over de muur.
Riet werd ooit ingezet als meest eenvoudige manier om letterlijk “have en goed” te beschermen tegen weer en wind. In de begin van de 20ste eeuw werd het herkent als een elegante en zachte afwerking en groeide het materiaal uit tot een luxe afwerking.
Die verandering van betekenis vormde in 2007 de basis voor het ontwerp; geen traditioneel rieten dak, maar een deken van riet gedrapeerd over de woning en afgespannen met staaldraden die beschermd tegen geluid, de laagstaande zon en het zicht begeleid naar het landschap.
In 2019 verandert de woning van eigenaar. Deze benadert de architect met de vraag de woning uit te breiden met een ruime garage en een weidse tuinkamer. De opdrachtgever onderkent de kwaliteiten van het gebied maar wenst een goede privacy-afscheiding tussen de rust van het landschap en de hectiek van de weg.
Het ontwerp voorziet in een doorgaande tuinmuur over de volle breedte van het perceel. De muur vindt zijn oorsprong in de woning en verbindt de drie bouwdelen die ieder op hun eigen wijze vanuit beweging de tuinmuur ontmoeten. De woningdelen lijken nu als ouder en kind over de muur naar de rust en vrijheid van het buitengebied te springen. Het zwembad en tuin verheft zich in tegengestelde richting over de garage naar de dynamiek van de weg.
De autonome rieten deken van weleer lijkt met de uitbreiding dan ook te veranderen in vachten van twee gelijkgestemden.
Het perceel wordt opnieuw ingericht als verlenging van de woonfuncties. Bestaande bijgebouwen zijn verwijderd en maakte plaats voor openheid, ruimte, uitzicht en weerspiegeling.
2021
