Interview door Erik van Marissing, foto door Rufus de Vries
Vervelen doet het nooit, de aanblik van het water voor de deur. Nog elke dag geniet René van Beek van zijn uitzicht als hij de gordijnen opendoet in zijn huis in Waterdorp, een waterrijke buurt in Vathorst. “Het water is fascinerend, er gebeurt altijd iets”. Als makelaar weet hij alles van het fenomeen doorstromen en zelf is hij uiteindelijk neergestreken vlakbij de Hogesteeg. “Een lang gekoesterde wens die uitkomt.”
De wijk kenmerkt zich door de prominente aanwezigheid van het water, een grote verscheidenheid aan woningtypen en de oude historische weg, die nu de hoofdverbinding vormt tussen de Laakboulevard en de Laak. Het doet René een beetje denken aan de huizen die je langs de Vecht tegenkomt. Sommige huizen staan niet direct aan het water, maar hebben wel een tuin aan het water. De zogeheten ‘overtuinen’ zijn te bereiken via de straat en zijn niet alleen leuk om in te zitten of naar te kijken, maar ook bedoeld als waterbuffer. Mocht het nodig zijn, dan kunnen deze tuinen namelijk onder water lopen.
Vanwege zijn vak toont René wat meer interesse in dit soort dingen, maar hij betwijfelt of veel kopers zich daar bewust van zijn, evenals het feit dat het water in Vathorst overal weer andere hoogtes kent. Heel af en toe heeft hij een klant die vraagt naar de hoogte ten opzichte van het NAP. René ziet het water dan ook niet zozeer als een mogelijke bedreiging, maar vooral als een levend schilderij waar je op allerlei manieren van kunt genieten: door ernaar te kijken, erop te varen en te suppen of -in de winter- erop te schaatsen. Zwemmen kan ook, al is het officieel geen zwemkwaliteit. “Dat moet misschien ook maar niet, want dan wordt het te recreatief en te druk”, zo realiseert hij zich hardop denkend.
Hoewel veel Amersfoorters Vathorst als ‘ver weg van het centrum’ bestempelen, staat de wijk dankzij het water wel in verbinding met de stad: als je zou willen zou je via de botenlift bij Spakenburg via het Eemmeer en de Eem zó naar het centrum kunnen varen. Zelf heeft René dat nog nooit gedaan, maar de suggestie blijkt aanlokkelijk. “Ik zou het eigenlijk eens moeten proberen”, concludeert hij lachend, “maar dan moet ik wel wat extra accu’s mee aan boord!”
In de wijk zelf vaart René wel geregeld rond. Hij vindt het leuk om de wijk vanaf het water te beleven, want dat geeft een heel andere dynamiek. “Als je over straat fietst, zie je vooral de straten en de huizen, dus veel steen, maar vanaf het water zie je veel meer groen en zie je dat een woning eigenlijk twee voorkanten heeft. Je krijgt als het ware een kijkje achter de gevel.” Een echt op het water georiënteerde, Venetiaans aandoende wijk, waarbij het water de hoofdroute vormt en de straat juist als achterom fungeert, ziet hij nog niet zo snel gebeuren: “Daar is ons leven nog niet op ingericht.” Maar ook in de huidige vorm is Waterdorp een uniek stukje Amersfoort waar het wonen aan het water tot kunst lijkt verheven.
