De kaart van Rome, door Nolli gemaakt in 1748, is een fenomeen. Zij documenteert uiterst precies de publieke ruimte zonder onderscheid te maken tussen straten, pleinen en stedelijke ruimten èn de publieke ruimte in gebouwen. De openbare ruimte beslaat zo een derde van de oppervlakte van de stad.
In 2019 begon FASadE samen met Hiddo de Boer aan het maken van een Amersfoortse kaart van Nolli. Tal van discussiepunten kwamen aan het licht. Bijvoorbeeld: is iets openbaar als het niet toegankelijk is? Hoe publiek is de koffiehoek bij Albert Heijn? Het bleek als snel dat je vele kaarten van Nolli kunt maken: overdag vs 's nachts; in het weekend vs doordeweeks; openbaar vs publiek; gratis vs betaald etc. De Amersfoortse kaart van Nolli kun je dan ook zien als een 'work-in-progress'.
Bij de klassieke interpretatie (schuifje naar rechts) zijn veel plekken als publiek gekenmerkt. Net als in de tijd van Nolli worden deze plekken opgevat als verlenging van de woonkamer. Wat als publiek is aangemerkt zijn bijvoorbeeld kapellen, kerken, publieke gebouwen, winkels, treinstations, warenhuizen, retail, koffiebar, restaurants, cafes, supermarkten. Daarbij zijn de winkels en supermarkten opgevat als de moderne bazaars of overdekte marktterreinen. Er is gerefereerd aan de 'tools' die in een speciaal artikel voor kaarten-van-Nolli-makers worden genoemd.
Daar tegenover staat (schuifje naar links) het publieke domein nu, waarin eigenlijk alles prive is of met een pasje toegankelijk. Supermarkten zijn zo'n beetje als enige nog als (semi) openbare overdekte marktterreinen te oormerken.
